داستان من بودم نادر نبود

اگر بنا بر نظم بود جهان به وجود نمی آمد و اما در زمینی که همه آدمهای کوچک روی آن زندگی میکنند چه جایی برای پرواز است؟!

البته شاید جاناتان هم به پرواز فکر کند؟!

این روزها که برای چاپ کتاب تلاش میکنم و نبود ساختارهای محکم و حساب شده برای بررسی کارهای فرهنگی و اتفاقات این روزها بیشتر به خود می گویم که باید دنبال معنا رفت؟ چرا همه چیز با عشق معنا میشود؟

آیا کتاب سمان و عینک شکسته اش جواب سوال را میدهد؟